(twórczość artystyczna)

См. также в других словарях:

• twórczość — ż V, DCMs. twórczośćści, blm «tworzenie czegoś, zwłaszcza dzieł sztuki; ogół dzieł stworzonych przez kogoś (zwykle przez artystę, naukowca)» Twórczość artystyczna, literacka, muzyczna, naukowa, poetycka. Twórczość ludowa. Interesować się czyjąś… …   Słownik języka polskiego

• artystyczny — artystycznyni 1. «związany ze sztuką, dziełem sztuki, artystą; nacechowany artyzmem» Prądy, kierunki artystyczne. Sukces artystyczny. Szkoła artystyczna. Twórczość artystyczna. Wydarzenie artystyczne. Występ, zespół artystyczny. Część artystyczna …   Słownik języka polskiego

• sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… …   Słownik języka polskiego

• literatura — ż IV, CMs. literaturaurze; lm D. literaturaur 1. «całokształt twórczości piśmienniczej danego narodu, epoki lub całej ludzkości, piśmiennictwo; w węższym znaczeniu (od XIX w.): twórczość artystyczna obejmująca poezję, dramat i prozę, literatura… …   Słownik języka polskiego

• folklor — m IV, D. u, Ms. folklororze, blm «ludowa twórczość artystyczna obejmująca literaturę (baśnie, podania, przysłowia), muzykę (pieśni i tańce), sztukę, zdobnictwo, rękodzieło itp.» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• impresjonizm — m IV, D. u, Ms. impresjonizmzmie, blm «kierunek w sztuce europejskiej, głównie w sztukach plastycznych, powstały w ostatnim trzydziestoleciu XIX wieku, opierający twórczość artystyczną na subiektywnych wrażeniach artysty» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• klasycyzm — m IV, D. u, Ms. klasycyzmzmie, blm 1. «zespół cech charakterystycznych dla literatury i sztuki starożytnej greckiej i rzymskiej; antyczna twórczość artystyczna» 2. «kierunek występujący w sztuce, literaturze i muzyce w okresie od XVII do początku …   Słownik języka polskiego

• klezmer — m IV, DB. a, Ms. klezmererze; lm M. klezmererzy, DB. ów przestarz. «muzyk grający w lokalach rozrywkowych, na weselach itp., dla którego głównym celem jest zarobek, a nie twórczość artystyczna; grajek, muzykant» ‹z hebr.› …   Słownik języka polskiego

• marynistyka — ż III, CMs. marynistykayce, blm «twórczość artystyczna poświęcona tematyce morskiej» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• popart — a. pop art m IV, D. u, Ms. popartrcie, blm szt. «twórczość artystyczna dążąca do przedstawienia wizji współczesnej cywilizacji urbanistycznej, posługująca się w komponowaniu dzieła przedmiotami codziennego użytku, głosząca nieograniczoną swobodę… …   Słownik języka polskiego

• prymitywizm — m IV, D. u, Ms. prymitywizmzmie, blm 1. «pierwotny stan rozwoju czegoś; niski poziom kogoś, czegoś» Prymitywizm myślenia. Prymitywizm metod, środków technicznych. 2. «cecha sztuki ludów pierwotnych, także sztuki ludowej i sztuki dzieci,… …   Słownik języka polskiego